„Dojrzałe” gry, które są rzeczywiście dojrzałe

Definicja pojęcia „dojrzały” w grach wideo:
Gówno, cycki i kawały.

Co to jest dorosły? Według tablic ratingowych i załamujących ręce polityków, jedyne potrzebne kwalifikacje to wiadro krwi, strumień plugawych wulgaryzmów i parada niegrzecznych damskich części. Jak na ironię, same rzeczy, które są wliczone, aby wygrać niedojrzały nastoletnich chłopców.

Kolejne gry definiują jednak dorosłość w inny sposób. Zajmują się trudnymi tematami, zgłębiają intelektualne pomysły i radzą sobie ze złożonymi postaciami w skomplikowanych związkach. Dodają odcienie szarości do czarno-białej formy rozrywki.

Czy małe dzieci powinny bawić się w Mass Effect? Nie, ale nie dlatego, że mogą rzucić okiem na tyłek kosmitów lub nauczyć się, jak cyfrowo stymulować ich sexbox , jak chciałyby wierzyć media. Epopeja science-fiction po prostu nie była przeznaczona dla dzieci i jako taka zajmuje się wieloma kwestiami, których dzieci nie zrozumieją.

Rasizm jest omawiany, gdy Shepard porusza się po polu minowym uprzedzeń, nietolerancji i segregacji między różnymi gatunkami gry. Dyskutowana jest również polityka zagraniczna, a zuchwałe i agresywne działania militarne ludzkości budzą zarówno podziw, jak i niechęć w całym wszechświecie. Można nawet wyciągnąć paralele między obecnym kryzysem gospodarczym a głównym zwrotem akcji Mass Effect, które wynikają z tego, że wybraliśmy ścieżkę świadomej ignorancji i najmniejszego oporu.

Moralność, dyplomacja, posłuszeństwo, oszustwo, śmierć, miłość i tak, seks – lista ciągnie się dalej. Podobnie jak najlepsze odcinki Star Trek, Mass Effect to coś znacznie więcej niż statki kosmiczne i broń laserowa.

Sandboxowe sagi Rockstara słyną z tego, że są wielkie. Miasta są duże. Misje są duże. Obsady postaci są duże. Do niedawna jednak pomysły nie były.

GTA IV zmieniło wszystko. Podczas gdy Tommy Vercetti i Carl Johnson prezentowali amerykański sen, pracując od chuliganów po królów, Niko Bellic odkrył, że życie na Zachodzie często nie jest lepsze, łatwiejsze i bardziej etyczne niż wojna na Wschodzie. Podczas gdy jego poprzednicy rozkoszowali się pieniędzmi, narkotykami i prostytutkami, odkrył, że korzyści materialne często wymagają poświęceń moralnych. I podczas gdy Vice City i San Andreas sprowadzały się do podstawowych opowieści o zemście, GTA IV ujawniło, jak dążenie do zemsty powoli pochłaniało duszę Niko.

Kto by pomyślał, że imigrant, tak świeżo wynurzony, zrozumie naszą kulturę bardziej wnikliwie niż jakikolwiek inny protagonista?

Niektóre z najbardziej dojrzałych gier nie są nawet sklasyfikowane jako Dojrzała. Warkocz jest prawnie odpowiednie dla każdego, kto ukończył 10 lat, ponieważ bajkowa grafika, kojąca muzyka i podskakujący bohater wielkości kufla sprawiają wrażenie oldskulowej platformówki Nintendo. Z drugiej strony podtekst tej pozornie niewinnej wyprawy wymaga odrobiny doświadczenia życiowego, aby go docenić.
Po prostu zapytaj Soulja Boy .

Na przykład w grze dla dzieci możliwość podróżowania w czasie może zdobyć dodatkowe życie lub zdobyć dodatkowego wroga. W Braid odwrócenie zegara rozwiązuje szereg roztapiających umysł zagadek, a jednocześnie symbolizuje nawiedzającą moc żalu. Gdyby protagonista mógł spróbować wszystkiego jeszcze raz - poprawić swoje błędy z przeszłości - czy Księżniczka wróci? Czy kiedykolwiek by odeszła? Gdyby mógł spowolnić świat lub poprowadzić dwa życia naraz, czy to jakoś pomogłoby ją odzyskać?

Wszyscy chcielibyśmy, abyśmy mogli wymazać nasze błędy lub wrócić i spróbować innej drogi życia za pomocą prostego naciśnięcia przycisku. Warkocz wykorzystuje tę uniwersalną tęsknotę i nie psując końca, również na niej żeruje.